نقش حوزه امن در موفقیت
این روزا زیاد این عبارت رو شنیدین که “همه چیزای خوب، اون طرف ترسه” . نه عزیزای من. همه چیزای خوب اون طرف حوزه ی امن ه . از comfort zone چیزی شنیدین؟
همه ماها یه حاشیه ی امن برای خودمون ساختیم. حاشیه امن ما تعریفیه که از ترس ها و راحتی هامون برای خودمون ساختیم. مرزبندیه که دور خودمون تعریف کردیم.
“من عادت ندارم با آب سرد دوش بگیرم”
“من فقط باید شبا روی بالش خودم بخوابم”
“من نمی تونم ریسک کنم و بیزینس خودمو بزنم. بابامم کارمند بوده.”
“من اهل دویدن نیستم”.
” من نمی تونم ریسکای بزرگ بکنم. همینی هم که خدا بهم داده بسه. بالاخره یه آب باریکه ای هست”
اینها نمونه ای از سیستم دفاعی حوزه امنه که توی ذهن شما شکل گرفته، بهش عادت کردید و نمیتونید ازش جدا بشید. این باعث میشه زندگی شما روی یک روند یکنواخت ادامه پیدا کنه.
ترس
همه ما با ترس هامون زندگی می کنیم و با راحت طلبی هامون. اما هیچ چیز باحالی توی حوزه امنمون نیست. حقوقایی که تو حوزه امن بهمون می دن بیشتر از سه چهار میلیون تومن نیست. من یادم میاد وقتی توی مجتمع فنی تهران مدیر دپارتمان زبان بودم ، سه میلیون حقوق می گرفتم که به نسبت چند سال پیش ، حقوق بدی نبود. اما آخرش چی؟ با اون سه تومن ها قرار بود به کجا برسم؟
وقتی ریسک کردم و موسسه خودمو زدم ، اول از همه مادرم مخالفت کرد.
“باباتم با همین ریسکا زندگیمونو خراب کرد! مجتمع رو ول نکن. تکلیف بیمه ات چی میشه؟!”
چیکار کنیم؟
اما من ول کردم. کشتی هامو آتیش زدم. پل های پشت سرمو خراب کردم. حالا هم ناراضی نیستم. ویدیوی یک دقیقه ای زیر رو از دست ندید. براتون درباره کامفورت زون حرف زدم و بیرون اومدن ازش و تغییر ایجاد کردن .
دیدگاه خود را بنویسید